Τουρισμός: Η πορεία του μετά την πανδημία

Home
Νέα Τουρισμός
Τουρισμός: Η πορεία του μετά την πανδημία

ΟΟΣΑ: πολιτικές-απάντηση στον Covid-19

Μετά από μια κρίσιμη δεκαετία για τη χώρα μας – τη δεκαετία της λιτότητας και των μνημονίων – και πριν προλάβουμε να πάρουμε ανάσα, ο covid-19 αποτέλεσε ένα ακόμη πλήγμα στην υγεία, τον τρόπο ζωής μας και στην οικονομία με έμφαση στον τουρισμό.

Εκτιμώντας την, χωρίς προηγούμενο, τουριστική κρίση λόγω της πανδημίας και τις εξαιρετικά αβέβαιες προοπτικές, ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) εξέδωσε μια έκθεση συνοψίζοντας τις συνέπειες και τα μέτρα που έχουν εφαρμοστεί μέχρι σήμερα από τις πολιτικές αρχές και εξετάζει και προτείνει από τη δική του σκοπιά, πως μπορεί να ανακάμψει ο τουρισμός από την βαρύτατη ζημιά που υπέστη και υφίσταται ακόμη.

Θεωρούμε ότι οι επισημάνσεις που αναφέρονται μπορούν να αποτελέσουν πυξίδα για την πολιτεία, τις τοπικές αρχές αλλά και τους πολίτες που άμεσα ή έμμεσα εμπλέκονται με τον τουρισμό.

Επιλέξαμε να εγκαινιάσουμε τη σελίδα αυτή, με ένα επίσημο και σημαντικό κείμενο το οποίο ουσιαστικά μας «ξεναγεί και μας παρουσιάζει το δάσος». Γιατί πιστεύουμε ότι, γνωρίζοντας το δάσος μπορούμε ίσως «σώσουμε» το δέντρο.

Παραθέτουμε ορισμένα κρίσιμα σημεία από την έκθεση αυτή:

Η κρίση COVID-19 έχει πλήξει την τουριστική οικονομία, με άνευ προηγουμένου επιπτώσεις στις θέσεις εργασίας και στις επιχειρήσεις. Ο τουρισμός ήταν ένας από τους πρώτους τομείς που επηρεάστηκαν βαθιά από την πανδημία. Ο τομέας κινδυνεύει επίσης να είναι ένας από τους τελευταίους που θα ανακάμψει, λόγω των συνεχιζόμενων ταξιδιωτικών περιορισμών αλλά και λόγω της παγκόσμιας ύφεσης. Οι συνέπειες δεν αφορούν μόνο την τουριστική οικονομία. Επηρεάζονται σημαντικά και πολλοί άλλοι τομείς που υποστηρίζουν και υποστηρίζονται από τον τουρισμό.

Το άνευ προηγουμένου σοκ στην τουριστική οικονομία επιδεινώνεται από την εξελισσόμενη υγειονομική κατάσταση. Ενώ τα θετικά νέα σχετικά με τα εμβόλια ενισχύουν τις ελπίδες τόσο των τουριστικών επιχειρήσεων όσο και των ταξιδιωτών, εξακολουθούν να υπάρχουν αβεβαιότητες και προκλήσεις.

Παρά την αποδεδειγμένη ανθεκτικότητα της τουριστικής οικονομίας σε προηγούμενα σοκ, η καθαρή κλίμακα και η συνδυασμένη φύση (οικονομία και υγεία) αυτής της κρίσης σημαίνει ότι ο δρόμος προς την ανάκαμψη είναι εξαιρετικά αβέβαιος. Ο εγχώριος τουρισμός έχει ξεκινήσει πάλι σε πολλές χώρες, αλλά μόνο εν μέρει μπορεί να αντισταθμίσει την απώλεια του εισερχόμενου τουρισμού.

Ο ΟΟΣΑ εκτιμά τη μείωση του διεθνούς τουρισμού για το 2020 κατά 80% περίπου, δεν προβλέπεται σημαντική ανάκαμψη στις διεθνείς τουριστικές ροές έως το 2021 και είναι πιθανό να διαρκέσει μερικά χρόνια. Αυτό συμβαδίζει και με τις πρόσφατες προβλέψεις άλλων οργανισμών. Οι τελευταίες εκτιμήσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Τουρισμού του ΟΗΕ (UNWTO) δείχνουν μείωση κατά 70% σε ετήσια βάση στις διεθνείς τουριστικές αφίξεις τους πρώτους οκτώ μήνες του 2020, με την απώλεια εσόδων από εξαγωγές από τον διεθνή τουρισμό οκτώ φορές από εκείνη που σημειώθηκε το 2009 παγκόσμια οικονομική κρίση. Ο UNWTO προβλέπει επίσης ότι η ανάκαμψη στα επίπεδα πριν από την κρίση της πανδημίας δεν αναμένεται πριν από το 2023.

Ο εγχώριος τουρισμός παρέχει μια πολύ αναγκαία ώθηση για να βοηθήσει στη διατήρηση πολλών τουριστικών προορισμών και επιχειρήσεων και θα συνεχίσει να αποτελεί βασικό παράγοντα ανάκαμψης βραχυπρόθεσμα έως μεσοπρόθεσμα. Υπήρξε κάποια αύξηση στις εγχώριες τουριστικές δραστηριότητες από τα μέσα του έτους, εν μέρει λόγω των μετακινήσεων των διεθνών ταξιδιωτικών περιορισμών. Ωστόσο, αυτό παρεμποδίστηκε καθώς πολλές χώρες αντιμετωπίζουν περαιτέρω κύματα του ιού με συνέπεια τον περιορισμό στην κυκλοφορία εντός των χωρών. Ο περιορισμός στην κυκλοφορία αλλά και οι αλλαγές στα πρότυπα και τις συμπεριφορές της ζήτησης συντέλεσαν στο να μην επωφεληθούν όλοι οι ταξιδιωτικοί προορισμοί και οι επιχειρήσεις.

Η κρίση στον τουρισμό λόγω της πανδημίας έχει αποδεδειγμένες οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες για πολλούς ανθρώπους, τόπους και επιχειρήσεις καθώς και για την ευρύτερη οικονομία. Ο τουρισμός δημιουργεί συνάλλαγμα, υποστηρίζει θέσεις εργασίας και επιχειρήσεις, ωθεί την περιφερειακή ανάπτυξη και υποστηρίζει τις τοπικές κοινότητες. Πριν από την πανδημία, ο τομέας συνέβαλε άμεσα, κατά μέσο όρο, σε χώρες του ΟΟΣΑ στο 4,4% του ΑΕΠ, στο 6,9% της απασχόλησης και στο 21,5% των εξαγωγών υπηρεσιών, (και 6,5% των παγκόσμιων εξαγωγών σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου). Ωστόσο, τα ποσοστά αυτά είναι πολύ υψηλότερες για αρκετές χώρες του ΟΟΣΑ, όπου ο τουρισμός είναι ο κύριος μοχλός οικονομικών δραστηριοτήτων, όπως η Γαλλία (7,4% του ΑΕΠ), η Ελλάδα (6,8%), η Ισλανδία (8,6%), το Μεξικό (8,7%), Πορτογαλία (8,0%) και Ισπανία (11,8%). Οι έμμεσες επιπτώσεις του τουρισμού είναι επίσης σημαντικές, επιδεινώνοντας το μέγεθος του σοκ στις εθνικές και τοπικές οικονομίες.

Η διακοπή του τουρισμού έχει επιπτώσεις στην ευρύτερη οικονομία, δεδομένης της αλληλοσυνδεόμενης φύσης του τομέα. Ο ΟΟΣΑ εκτιμά ότι περισσότερο από το ένα τρίτο της προστιθέμενης αξίας του τουρισμού που παράγεται στην εγχώρια οικονομία προέρχεται από έμμεσες επιπτώσεις, αντικατοπτρίζοντας το εύρος και το βάθος των δεσμών μεταξύ του τουρισμού και άλλων τομέων (π.χ. παραγωγή τροφίμων, γεωργία, μεταφορές, επιχειρηματικές υπηρεσίες).

Η Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το Εμπόριο και την Ανάπτυξη (United Nations Conference on Trade and Development) UNCTAD, εκτιμά ότι οι παγκόσμιες απώλειες του ΑΕΠ λόγω της κρίσης στον τουρισμό θα μπορούσαν να ανέλθουν στο 2,8% του παγκόσμιου ΑΕΠ, εάν οι διεθνείς αφίξεις τουριστών μειωθούν κατά 66%, με τις συνέπειες να είναι πιο σημαντικές σε χώρες όπως η Κροατία (πιθανή μείωση του ΑΕΠ 8%), Πορτογαλία (6%), Μαρόκο (4%), Ελλάδα (4%), Ιρλανδία (3%) και Ισπανία (3%). Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε πτώση του 4,2% του παγκόσμιου ΑΕΠ (3,3 τρισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ) εάν οι διεθνείς τουριστικές ροές βρίσκονται σε ακινησία για 12 μήνες.

Η κρίση θέτει σε κίνδυνο εκατομμύρια θέσεις εργασίας στον τουριστικό τομέα. Ο τουρισμός έχει υψηλή ένταση εργασίας και παρέχει μεγάλο όγκο θέσεων εργασίας για εργαζόμενους με χαμηλή ειδίκευση, καθώς και θέσεις εργασίας υψηλότερης ειδίκευσης. Σύμφωνα με τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας (ΔΟΕ), μόνο οι υποτομείς διαμονής και υπηρεσιών τροφίμων παγκοσμίως προσφέρουν απασχόληση σε 144 εκατομμύρια εργαζόμενους, περίπου το 30% των οποίων απασχολείται σε μικρές τουριστικές επιχειρήσεις με 2-9 υπαλλήλους.

Η κλίμακα της απώλειας θέσεων εργασίας δεν είναι ακόμη εμφανής, καθώς οι κυβερνητικές ενισχύσεις έχουν προστατεύσει τους εργαζομένους από τον πλήρη αντίκτυπο της πανδημίας. Ωστόσο, το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ταξιδιών και Τουρισμού (WTTC) εκτιμά ότι έως και 174 εκατομμύρια θέσεις εργασίας κινδυνεύουν παγκοσμίως το 2020. Το Κοινό Κέντρο Ερευνών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής προβλέπει μεταξύ 6,6 – 11,7 εκατομμύρια θέσεις εργασίας σε επιχειρήσεις που λειτουργούν ή / και εξαρτώνται από τον τουρισμό. Οι σχετικές δραστηριότητες ενδέχεται να διατρέχουν κίνδυνο μείωσης των ωρών εργασίας ή μόνιμων απωλειών, που αντιπροσωπεύουν μεταξύ 3,2% και 5,6% του συνολικού ενεργού πληθυσμού στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Γυναίκες, νέοι, αγροτικές κοινότητες, αυτόχθονες και άτυποι εργαζόμενοι επηρεάζονται δυσανάλογα.

Οι εκτιμήσεις σε εθνικό επίπεδο αντικατοπτρίζουν παρόμοια την κλίμακα του αντίκτυπου στον τουρισμό, καθώς και τις προκλήσεις στην πραγματοποίηση προβλέψεων σε μια γρήγορη και αβέβαιη κατάσταση. Ο ποσοτικός προσδιορισμός των τρεχουσών και μελλοντικών επιπτώσεων της κρίσης στον τουριστικό τομέα είναι μια πρόκληση, με την κρίση να αποκαλύπτει ελλείψεις στα τουριστικά συστήματα πληροφοριών, συμπεριλαμβανομένης της έλλειψης ισχυρών, συγκρίσιμων και έγκαιρων στοιχείων για την ενημέρωση των πολιτικών και των επιχειρηματικών αποφάσεων. Τα διαθέσιμα στοιχεία υπογραμμίζουν την απότομη πτώση των διεθνών ταξιδιωτικών ροών και των τουριστικών δαπανών, καθώς και τη συρρίκνωση των εγχώριων τουριστικών δραστηριοτήτων.

Οι προσπάθειες πρόβλεψης του αντίκτυπου της πανδημίας στην τουριστική οικονομία έχουν επανειλημμένα ξεπεραστεί από την ταχέως εξελισσόμενη υγειονομική κατάσταση και από τις συχνές αλλαγές στα μέτρα περιορισμού της πανδημίας . Οι παραδοσιακές μέθοδοι πρόβλεψης είναι αναξιόπιστες στο τρέχον περιβάλλον.

Οι προοπτικές για τον τουρισμό είναι εξαιρετικά αβέβαιες και η ανάκαμψη θα εξαρτηθεί από τις αλληλένδετες συνέπειες της οικονομικής και υγειονομικής κρίσης στους παράγοντες της ζήτησης και της προσφοράς. Αυτές περιλαμβάνουν την εξέλιξη της πανδημίας, τη διαθεσιμότητα ενός εμβολίου (ή εναλλακτικά μέτρα ελέγχου) και την άρση των ταξιδιωτικών περιορισμών, καθώς και την επιβίωση και την ετοιμότητα των επιχειρήσεων όλου του τουριστικού οικοσυστηματος να ανταποκριθούν στη ζήτηση, τις επιπτώσεις, την εμπιστοσύνη των καταναλωτών και τη συμπεριφορά των ταξιδιών αλλά και τις εξελίξεις στην ευρύτερη οικονομία. Η παγκόσμια κλίμακα και η εκτεταμένη διάρκεια της κρίσης, η συνεχιζόμενη αβεβαιότητα και η αλληλένδετη οικονομική και υγειονομική φύση αυτής της κρίσης προκαλούν σοκ στο τουριστικό σύστημα που δεν έχει προηγούμενο.

Ο δρόμος μπροστά μας είναι φωτεινότερος καθώς η πρόοδος στα εμβόλια έχει αυξήσει τις ελπίδες, αλλά οι προκλήσεις παραμένουν και η ανάκαμψη θα είναι άνιση σε όλες τις χώρες και σε διάφορους τομείς. Η ανάπτυξη έχει ανακάμψει σε πολλά μέρη της οικονομίας, αλλά ο τουρισμός και άλλοι τομείς επιβραδύνθηκαν αργά και αυτό επηρεάζει την ανάκαμψη σε πολλές χώρες

Πιθανές επιπτώσεις μακροπρόθεσμης τουριστικής πολιτικής

Η αειφορία μπορεί να γίνει πιο εμφανής στις επιλογές του τουρισμού, λόγω της μεγαλύτερης ευαισθητοποίησης για την κλιματική αλλαγή και τις αρνητικές επιπτώσεις του τουρισμού. Οι φυσικές περιοχές, οι περιφερειακοί και τοπικοί προορισμοί αναμένεται να οδηγήσουν στην ανάκαμψη και οι μικρότερες αποστάσεις ταξιδιού μπορεί να οδηγήσουν σε χαμηλότερες περιβαλλοντικές επιπτώσεις του τουρισμού.

Ο εγχώριος τουρισμός αναμένεται να ωφεληθεί, καθώς οι άνθρωποι προτιμούν να επισκέπτονται προορισμούς εντός της χώρας τους. Οι εγχώριοι τουρίστες είναι συχνά πιο ευαίσθητοι στις τιμές και τείνουν να έχουν χαμηλότερα πρότυπα δαπανών.

Η εμπιστοσύνη των ταξιδιωτών έχει πληγεί σκληρά από την κρίση και τη συνεχιζόμενη αβεβαιότητα. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μείωση της ζήτησης και της τουριστικής κατανάλωσης που συνεχίζεται πολύ μετά το αρχικό σοκ.

Η συμπεριφορά των ταξιδιωτών θα επηρεαστεί από την εξέλιξη της κρίσης, καθώς και από τις μακροπρόθεσμες τάσεις των καταναλωτών. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει την εμφάνιση νέων θέσεων και τμημάτων της αγοράς, καθώς και μεγαλύτερη εστίαση στα πρωτόκολλα ασφάλειας και τις ανέπαφες τουριστικές εμπειρίες.

Η ασφάλεια και η υγιεινή έχουν γίνει βασικοί παράγοντες για την επιλογή προορισμών και τουριστικών δραστηριοτήτων. Οι άνθρωποι είναι πιθανό να προτιμούν τις «ιδιωτικές λύσεις» όταν ταξιδεύουν, αποφεύγοντας μεγάλες συγκεντρώσεις και δίνουν προτεραιότητα στα ιδιωτικά μέσα μεταφοράς, τα οποία ενδέχεται να έχουν δυσμενείς επιπτώσεις στο περιβάλλον.

Αναμένεται διαρθρωτική αλλαγή στην προσφορά τουρισμού σε ολόκληρο το οικοσύστημα. Δεν θα επιβιώσουν όλες οι επιχειρήσεις από την κρίση και η ικανότητα στον τομέα είναι πιθανό να μειωθεί για μια περίοδο, περιορίζοντας την ανάκαμψη.

Η έλλειψη δεξιοτήτων στον τομέα του τουρισμού μπορεί να επιδεινωθεί, καθώς χάνονται πολλές θέσεις εργασίας και οι εργαζόμενοι θα ανακατανεμηθούν σε διαφορετικούς τομείς.

Οι μειωμένες επενδύσεις θα απαιτήσουν ενεργές πολιτικές για την παροχή κινήτρων και την αποκατάσταση των επενδύσεων στον τουριστικό τομέα για τη διατήρηση της ποιότητας της τουριστικής προσφοράς και την προώθηση μιας βιώσιμης ανάκαμψης.

Η ψηφιοποίηση στις τουριστικές υπηρεσίες αναμένεται να συνεχίσει να επιταχύνεται, συμπεριλαμβανομένης της ευρύτερης χρήσης του αυτοματισμού, των πληρωμών και των υπηρεσιών χωρίς επαφές, των εικονικών εμπειριών, της παροχής πληροφοριών σε πραγματικό χρόνο.

Η τουριστική πολιτική θα πρέπει να αντιδράσει περισσότερο και μακροπρόθεσμα θα μετακινηθεί σε πιο ευέλικτα συστήματα, ικανά να προσαρμοστούν γρηγορότερα στις αλλαγές στις οποίες θα εστιάσει η τουριστική πολιτική. Η διαχείριση κρίσεων και τα θέματα ασφάλειας και υγείας θα αποτελέσουν ιδιαίτερους τομείς στις οποίες θα επικεντρωθούν οι πολιτικές για τον τουρισμό.

Είναι πολύ νωρίς για να πούμε ποιες θα είναι οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της κρίσης στον τουρισμό, αλλά η επιστροφή στην «συνηθισμένη» τουριστική επιχείρηση είναι πολύ απίθανη. Ο τουριστικός τομέας μετά το 2021 θα είναι πολύ διαφορετικός από ό, τι ήταν το 2019. Όσο συνεχίζεται η κρίση, τόσο περισσότερες επιχειρήσεις και θέσεις εργασίας θα χαθούν, τόσο μεγαλύτερες είναι οι επιπτώσεις στη συμπεριφορά των ταξιδιωτών και τόσο πιο δύσκολη θα είναι η ανοικοδόμηση της οικονομία του τουρισμού. Αυτό φέρνει προκλήσεις για τον κλάδο, αλλά και ευκαιρίες για ενθάρρυνση της καινοτομίας, ανάδειξη νέων επιχειρηματικών μοντέλων, εξερεύνηση νέων θέσεων / αγορών, άνοιγμα νέων προορισμών και μετάβαση σε πιο βιώσιμα και ανθεκτικά μοντέλα τουριστικής ανάπτυξης

Καθώς η πανδημία συνεχίζει να εξελίσσεται, οι πλήρεις συνέπειες δεν είναι ακόμη σαφείς. Ωστόσο, είναι απίθανο να επιστρέψουμε στην «επιχείρηση οπως πριν». Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής σε όλα τα επίπεδα (εθνικό, περιφερειακό, τοπικό) καλούνται να μάθουν από την κρίση για να οικοδομήσουν μια ισχυρότερη, πιο ανθεκτική τουριστική οικονομία για το μέλλον. Σήμερα ο τουρισμός είναι ψηλά στην παγκόσμια πολιτική ατζέντα και παρόμοιες εκκλήσεις έχουν γίνει από πολλούς διεθνείς οργανισμούς.

Ενώ είναι ακόμη πολύ νωρίς για να πούμε με βεβαιότητα παραθέτουμε ορισμένα από τα «μαθήματα» που πήραμε αντιμέτωποι με την πανδημία:

Η κρίση οδήγησε σε έκκληση προς τις κυβερνήσεις για δράση σε όλα τα επίπεδα, ώστε να ανταποκριθούν με συντονισμένο τρόπο και τόνισε τη σημασία των ολοκληρωμένων προσεγγίσεων της πολιτικής τουρισμού για την υποστήριξη της ανάκαμψης. Η παροχή στοχευμένων δράσεων υποστήριξης όσο το δυνατόν γρηγορότερα και αποτελεσματικότερα σε ευάλωτες τουριστικές επιχειρήσεις, εργαζόμενους και τουρίστες είναι ζωτικής σημασίας. Οι κυβερνήσεις σε όλα τα επίπεδα και ο ιδιωτικός τομέας πρέπει να είναι καλύτερα προετοιμασμένοι και να έχουν την ικανότητα να αντιδρούν και να προσαρμόζονται γρήγορα. Αυτό απαιτεί πιο ισχυρούς μηχανισμούς εκτίμησης κινδύνων και αντιμετώπισης κρίσεων και στενότερο συντονισμό – σε τοπικό, εθνικό και διεθνές επίπεδο.

Η ενισχυμένη πολυμερής συνεργασία και η ισχυρή υποστήριξη είναι απαραίτητες για την επανενεργοποίηση του τουρισμού. Οι χώρες πρέπει να συνεργαστούν, καθώς οι ενέργειες μιας κυβέρνησης έχουν επιπτώσεις στους ταξιδιώτες και τις επιχειρήσεις σε άλλες χώρες καθώς και στο παγκόσμιο τουριστικό σύστημα. Οι χώρες πρέπει να αναπτύξουν συνεργατικά συστήματα διασυνοριακά για να αναλάβουν την ασφάλεια των ταξιδιών, να αποκαταστήσουν την εμπιστοσύνη των ταξιδιωτών και των επιχειρήσεων, να τονώσουν τη ζήτηση και να επιταχύνουν την ανάκαμψη του τουρισμού. Απαιτούνται επίσης πιο αποτελεσματικά διεθνή συστήματα συντονισμού για την αντιμετώπιση των μελλοντικών σοκ

Απαιτούνται ειδικές τομεακές πολιτικές στήριξης για την αντιμετώπιση των ιδιαίτερων αναγκών των εργαζόμενων στον τουρισμό, των επιχειρήσεων και των προορισμών και υποστήριξη της ευρύτερης οικονομικής ανάκαμψης. Ο τουρισμός έχει επωφεληθεί σημαντικά από τα γενικά μέτρα οικονομικής τόνωσης. Ωστόσο, είναι ένας από τους τομείς με τις μεγαλύτερες επιπτώσεις και θα έχει αντίκτυπο στην ευρύτερη μακροοικονομική ανάκαμψη σε πολλές χώρες. Οι τομείς του τουριστικού οικοσυστήματος που δεν είναι ακόμη ανοιχτοί και όπου η ζήτηση είναι πιθανό να μειωθεί ή να περιοριστεί για κάποιο χρονικό διάστημα θα απαιτήσουν ιδιαίτερη προσοχή, όπως και οι προορισμοί και οι μικρές επιχειρήσεις που έχουν πληγεί περισσότερο και είναι πιο ευάλωτες.

Η συνεχής κυβερνητική υποστήριξη θα πρέπει ήδη να αρχίσει να αναπτύσσεται προς μια πιο βιώσιμη και ανθεκτική τουριστική οικονομία. Οι προορισμοί και οι τουριστικές επιχειρήσεις χρειάζονται βοήθεια για να είναι έτοιμες να παρέχουν τουριστικές υπηρεσίες για να καλύψουν τη ζήτηση κατά την ανάκαμψη. Θα είναι σημαντικό οι τουριστικές επιχειρήσεις, να καταστούν βιώσιμες πέρα από το τέλος των υποστηρίξεων. Τα μέτρα πρέπει να λαμβάνουν όλο και περισσότερο υπόψη ευρύτερους περιβαλλοντικούς, οικονομικούς και κοινωνικούς στόχους.

Η πολιτική σαφήνεια και η λήψη μέτρων για τον περιορισμό της αβεβαιότητας (στο μέτρο του δυνατού) θα είναι ζωτικής σημασίας για την υποστήριξη της ανάκαμψης του τουρισμού. Οι προοπτικές για την τουριστική οικονομία παραμένουν εξαιρετικά αβέβαιες. Η σαφής επικοινωνία, η καλά σχεδιασμένη πολιτική πληροφόρησης και η σαφήνεια των επιδημιολογικών κριτηρίων θα είναι ιδιαίτερα σημαντικά όταν υπάρχει ανάγκη αλλαγής των ταξιδιωτικών περιορισμών και των μέτρων περιορισμού για την αντιμετώπιση των επιδημιών και της μεταβαλλόμενης υγειονομικής κατάστασης.

Βασικό παράγοντα για την λήψη των πολιτικών και των επιχειρηματικών αποφάσεων αποτελούν η συλλογής πληροφοριών η έρευνα και η ανάλυση δεδομένων . Η κρίση έχει επισημάνει ελλείψεις στη διαθεσιμότητα έγκυρων, συγκρίσιμων, λεπτομερών δεδομένων σε γρήγορα εξελισσόμενες καταστάσεις. Απαιτούνται αξιόπιστοι και συνεπείς δείκτες για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των προγραμμάτων και των πρωτοβουλιών και για την παρακολούθηση της προόδου στην ανάκαμψη και την ανθεκτικότητα του τουρισμού. Οι λύσεις που αφορούν σε κινδύνους για την ασφαλή άρση των ταξιδιωτικών περιορισμών και την ενεργοποίηση και λειτουργία του διεθνούς τουριστικού οικοσυστήματος πρέπει να βασίζονται σε αξιόπιστα επιστημονικά στοιχεία

Η κρίση είναι μια μοναδική ευκαιρία για να κινηθούμε προς δικαιότερα, πιο βιώσιμα και ανθεκτικά μοντέλα τουριστικής ανάπτυξης . Η πανδημία έχει αποκαλύψει για άλλη μια φορά διαρθρωτικές αδυναμίες στο σύστημα τουρισμού και την ευπάθεια σε εξωτερικούς κινδύνους. Υπάρχει επείγουσα ανάγκη να διαφοροποιηθεί και να ενισχυθεί η ανθεκτικότητα της τουριστικής οικονομίας, να προετοιμαστεί καλύτερα για μελλοντικά σοκ, να αντιμετωπιστούν μακροχρόνιες διαρθρωτικές αδυναμίες και να ενθαρρυνθούν οι ψηφιακοί μετασχηματισμοί χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα που θα είναι απαραίτητοι για τη μετάβαση σε ισχυρότερα, δικαιότερα και βιώσιμα μοντέλα τουριστικής ανάπτυξης.

ΠΗΓΕΣ: