ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΛΕΥΚΑΔΑΣ
8 ΜΑΡΤΗ ΤΙΜΑΜΕ ΤΙΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Η 8η Μάρτη είναι μια αγωνιστική ιστορική επέτειος, μέρα απολογισμού των αγώνων για την ισοτιμία των εργαζόμενων γυναικών και για την κοινωνική τους ισότητα.
Μια τέτοια μέρα λοιπόν και σε αντιπαράθεση με όσους προσπαθούν να την μετατρέψουν σε μία εκδήλωση για διασκέδαση και μοίρασμα λουλουδιών, μόνο οφείλουμε να την θυμόμαστε σαν μία μέρα σύμβολο της πάλης των εργαζόμενων γυναικών για ισοτιμία και χειραφέτηση.
Σήμερα 167 χρόνια μετά την απεργία των γυναικών στα κλωστοϋφαντουργία της Νέας Υόρκης για καλύτερες συνθήκες εργασίας, η ανάγκη για αγώνα και διεκδίκηση συνεχίζεται, γιατί στο όνομα της ισότητας των δύο φύλων ξηλώνονται δικαιώματα και κατακτήσεις των γυναικών που είχαν κερδηθεί με θυσίες χρόνων από το εργατικό κίνημα.
Σήμερα τα δικαιώματα των γυναικών στην εργασία, την προστασία της μητρότητας, την κοινωνική και προσωπική ζωή και τον ελεύθερο χρόνο συντρίβονται από τη βαρβαρότητα που έχει θεό μόνο τα κέρδη. Φυσικά δεν μπορούμε να μη σταθούμε στην έξαρση της ενδοοικογενειακής βίας που συνδέεται με όλες τις οικονομικές και κοινωνικές προϋποθέσεις που θα εξασφάλιζαν τη δυνατότητα σε μία γυναίκα να σπάσει τα δεσμά μιας βίαιης οικογενειακής ή διαπροσωπικής σχέσης.
Σε ένα κλάδο όπως των υγειονομικών όπου η μεγάλη πλειοψηφία είναι γυναίκες και αποτελεί μια από τις πιο βαριές και ανθυγιεινές εργασίες, η εντατικοποίηση τσακίζει κόκκαλα, οι ελαστικές μορφές εργασίας εκτινάσσονται, η εργασιακή ανασφάλεια γίνεται κανόνας, οι επαγγελματικές ασθένειες θερίζουν και τα δικαιώματα εξαρτώνται κάθε φορά από τη σύμβαση που έχει υπογράψει.
Τον 21ο αιώνα δεν συμβιβαζόμαστε με το μέλλον που μας ετοιμάζουν !
Σήμερα είναι πιο ρεαλιστικό από κάθε άλλη φορά να έχουν όλες και όλοι σταθερή και μόνιμη δουλειά με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Σήμερα μπορεί να εξασφαλιστεί η ολόπλευρη προστασία της μητρότητας από το κράτος αλλά και η προστασία του γυναικείου οργανισμού με μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς.
Η πραγματική ασπίδα προστασίας και διέξοδος απέναντι σε αυτή την τραγική κατάσταση που βιώνουμε σήμερα οι γυναίκες είναι η συλλογική μας δράση στα σωματεία και στο ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα. Με τη συλλογική μας δράση και οργάνωση μπορούμε να αντιπαλέψουμε την πολιτική που διαιωνίζει τη γυναικεία ανισοτιμία και στο έδαφος της συλλογικότητας και της αλληλεγγύης μπορεί η γυναίκα να βρει το θάρρος ,την τόλμη και την αντοχή να διεκδικήσει τη ζωή που της αξίζει, να παλέψει για μία κοινωνία χωρίς καταπίεση, εκμετάλλευση και πόλεμο.
Το Δ.Σ.