Οι οβριές είναι ένα λαχανικό που φύεται τους μήνες Φλεβάρη-Μάρτη. Η Λευκάδα είναι γεμάτη από αυτές. Συλλέγουμε τις οβριές ή τις αγοράζουμε από τα μανάβικα καθώς και από πλανόδιους.
Εκτέλεση
Καθαρίζουμε τις οβριές ως εξής:
- Σπάμε από την άκρη (όχι τη μυτούλα) του μίσχου τόσο όσο που να σπάει ο μίσχος εύκολα. Τα κοτσανάκια δε τα πετάμε γιατί είναι πολύ χρήσιμα για το ζωμό
- Πλένουμε τις οβριές σε μπόλικο νερό απαλά χωρίς να τις καταστρέψουμε
- Ρίχνουμε νερό σε μια κατσαρόλα να πάρει βράση. Όχι πολύ όπως άλλα λαχανικά, γιατί θα φύγει η γεύση τους
- Όταν πάρει βράση, ρίχνουμε τις οβριές και δε σκεπάζουμε την κατσαρόλα
- Θα βράσουν για 4-6 λεπτά
- Τις δοκιμάζουμε αν είναι έτοιμες, σβήνουμε τη φωτιά και τις σουρώνουμε κρατώντας το ζουμί τους
- Τις σερβίρουμε όπως είναι στο πιάτο με ελαιόλαδο και λεμόνι. Έχουν φανταστική γεύση
- Το ζουμί τους το πίνουμε σε ποτήρι με λεμόνι
- Όταν πέσει ο χυμός λεμονιού το χρώμα γίνεται κοκκινωπό. Έχει υπέροχο άρωμα και γεύση
- Το υπόλοιπο το κρατάμε στο ψυγείο για 2-3 μέρες
Παρατήρηση
- Με τις οβριές μπορούμε να κάνουμε και ομελέτα. Πρέπει όμως πρώτα να τις βουτήξουμε για 1-2 λεπτά σε νερό που βράζει για να ξασπρίσουν.
Άλλες συνταγές μαγειρικής
Διαβάστε όλες μας τις συνταγές με την κυρία Μανωλίτση εδώ
Σχετικά με την Όλγα Μανωλίτση
Είμαι η Όλγα Μανωλιτση. Είμαι Λευκαδίτισσα και ιδρυτικό μέλος της Λέσχης Αρχιμαγείρων Αττικής “Η Ακρόπολη”
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στους Πηγαδισάνους, ένα πανέμορφο αμφιθεατρικό χωριό της κεντρικής Λευκάδας, που βλέπει στον κάμπο της Καρυάς και στο δάσος των Σκάρων, ένα από τα πιο σπάνια δρυoδάση της Ελλάδας.
Από πολύ μικρή ηλικία με συνέπαιρναν τα χρώματα και τα αρώματα της φύσης. Η αγαπημένη μου συνήθεια να συλλέγω βότανα και μυρωδικά με έβαλε νωρίς σε πειραματισμούς με τις ιδιότητες και τις χρήσεις τους, ρωτώντας και παρατηρώντας.
Η μαγειρική για μένα αποτέλεσε ένα φανταστικό εργαστήρι , με πρωτεργάτες τη γιαγιά, τη μητέρα μου και όλες τις Λευκαδίτισσες νοικοκυρές που χρησιμοποιούσαν αποκλειστικά, για πρώτες ύλες, απλά, εποχικά και αγνά προϊόντα που τους έδινε η γη και η θάλασσα και με έξυπνους και γευστικούς συνδυασμούς κατόρθωναν να δημιουργήσουν λιτά αλλά απόλυτα γευστικά και θρεπτικά πιάτα και κολατσιά που σήμερα η σύγχρονη γαστρονομία τα έχει ονομάσει… gourmet.
Μεγαλώνοντας έγινα κι εγώ μέλος αυτού του εργαστηρίου και σεβόμενη απόλυτα την παράδοση της Λευκαδίτικης κουζίνας, και βασιζόμενη σε αυτά τα ίδια προϊόντα που η λευκαδίτικη γη μας προσφέρει απλόχερα, έκανα τους δικούς μου γευστικούς συνδυασμούς και πειραματισμούς, σε μια προσπάθεια μου να φέρω τη λευκαδίτικη κουζίνας του χτες στο σήμερα.
Για χρόνια διατηρούσα στη Νικιάνα, ένα όμορφο τουριστικό θέρετρο της ανατολικής Λευκάδας, παραδοσιακή ταβέρνα, όπου είχα την αποκλειστική ευθύνη και φροντίδα για την προετοιμασία και παρασκευή παραδοσιακών λευκαδίτικων συνταγών.
Σήμερα διατηρώ το “Μπακάλικο με τα καλούδια” ένα όμορφο χώρο με παραδοσιακά προϊόντα γέυσης από τη Λευκάδα και άλλες περιοχές, στο οποίο μπορείτε να δοκιμάσετε χειροποίητες γλυκές και αλμυρές πίτες και ψωμί.
Από το 2012 και για περίπου τρία χρόνια πήρα μέρος στο My Lefkada Chef (παραγωγή My Lefkada και συμπαρουσιάστρια τη Θεοδώρα Μανωλίτση), μια διαδικτυακή σειρά μαγειρικής όπου μαγείρευα και διέδιδα στο ευρύ κοινό, όλες οι νοστιμιές της λευκαδίτικης γης, αλλά και τα έθιμα και τις παραδόσεις που σχετίζονται με τη γαστρονομία του τόπου μου. Πολλά από τα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν σε πανέμορφες τοποθεσίες του νησιού. Μέσω της σειράς αυτής η λευκαδίτικη κουζίνα και τα μυστικά της έγιναν ευρέως γνωστά.
“Οι παραδοσιακές συνταγές της Λευκάδας αντικατοπτρίζουν τον τρόπο ζωής των ανθρώπων της πατρίδας μας αφού γεννήθηκαν μέσα από την προσπάθεια να καλύψουν τις διατροφικές τους ανάγκες με μόνο σύμμαχο τα προϊόντα που παρήγαγε η φύση της Λευκάδας. Για παράδειγμα το «Σοφιγάδο» που σήμερα το κατηγοριοποιούν στην gourmet κουζίνα γεννήθηκε από την έλλειψη της πατάτας έτσι οι γυναίκες μαγείρευαν το κρέας συνοδευμένο με κυδώνια ρίχνοντας τους μέσα σιρόπι από κρασί που το ονομάζουν «Πετιμέζι» για να σπάσει η πικράδα των κυδωνιών. Το ίδιο ισχύει και για το «Σαβόρο» που φτιάχνεται από μικρά ψάρια τα οποία αφού τα τηγανίσουμε και τα αλατίσουμε τα βάζουμε σε ένα σκεύος και τα σκεπάζουμε με μια σάλτσα από ξύδι και σκόρδο, σταφίδες και άλλα αρωματικά έτσι τα ψάρια μπορούν να διατηρηθούν αρκετές μέρες χωρίς να αλλοιωθούν. Το «Σαβόρο» λοιπόν ήταν η λύση στο πρόβλημα της έλλειψης ψυγείων τα πιο παλιά χρόνια.”
Είμαι η Όλγα Μανωλίτση και θα σας ξεναγήσω στις γεύσεις του νησιού μου.