Οι μοναδικές γαρίδες Αμβρακικού κόλπου. Αποτελούν ένα μοναδικό προϊόν και τοπική λιχουδιά.
Ο Αμβρακικός κόλπος είναι κλειστή θάλασσα της δυτικής Ελλάδας. Οι γαρίδες αυτές έχουν δικά τους χαρακτηριστικά που τις ξεχωρίζουν. Έχουν μακριά μουστάκια, η ουρά τους έχει χρώματα όπως το μπλε, κόκκινο, κίτρινο, και στη ράχη τους χρωματιστές ρίγες.
Είναι περίπου στα 10 εκατοστά μήκος. Η ακαταμάχητη νοστιμιά τους δικαιολογεί και τη φήμη τους.
Υλικά
- 1 κιλό γαρίδες
- 6 φρέσκα σκορδάκια ψιλοκομμένα
- ½ κ.γ. μαύρο πιπέρι
- ½ κ.γ. αλάτι
- 1 σφηνάκι νερό
- 6 κ.σ. ελαιόλαδο
Πώς καθαρίζουμε τις γαρίδες πριν μπουν στο τηγάνι;
Κάτω από το κεφάλι και το κέλυφος έχουν ένα εντεράκι σκούρο που είναι κατά μήκος της γαρίδας. Αυτό το αφαιρούμε με το ένα δόντι ενός πιρουνιού ή με μια οδοντογλυφίδα, τρίβοντας το. Τις πλένουμε και τις αλατίζουμε ελαφρώς
Εκτέλεση
- Σε βαθύ τηγάνι ρίχνουμε το νερό, το λάδι και τα σκορδάκια ψιλοκομμένα
- Βράζουμε 3-4 λεπτά και προσθέτουμε τις γαρίδες και το πιπέρι
- Ανακατεύουμε να κοκκινίσουν όλες
- Δεν τις μαγειρεύουμε πολύ. 5-6 λεπτά. Αν μαγειρευτούν περισσότερο χάνουν τη νοστιμιά τους και τη γεύση της θάλασσας, και δεν ξεκολλάει το κέλυφος. Σερβίρονται ζεστές, αχνιστές
- Είναι καλό να αφαιρεθεί η σκούρα χορδή στην πλάτη της γαρίδας. Είναι το πεπτικό της σύστημα και είναι γεμάτο λάσπη
Άλλες συνταγές μαγειρικής
Διαβάστε όλες μας τις συνταγές με την κυρία Μανωλίτση εδώ
Σχετικά με την Όλγα Μανωλίτση
Είμαι η Όλγα Μανωλιτση. Είμαι Λευκαδίτισσα και ιδρυτικό μέλος της Λέσχης Αρχιμαγείρων Αττικής “Η Ακρόπολη”
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στους Πηγαδισάνους, ένα πανέμορφο αμφιθεατρικό χωριό της κεντρικής Λευκάδας, που βλέπει στον κάμπο της Καρυάς και στο δάσος των Σκάρων, ένα από τα πιο σπάνια δρυoδάση της Ελλάδας.
Από πολύ μικρή ηλικία με συνέπαιρναν τα χρώματα και τα αρώματα της φύσης. Η αγαπημένη μου συνήθεια να συλλέγω βότανα και μυρωδικά με έβαλε νωρίς σε πειραματισμούς με τις ιδιότητες και τις χρήσεις τους, ρωτώντας και παρατηρώντας.
Η μαγειρική για μένα αποτέλεσε ένα φανταστικό εργαστήρι , με πρωτεργάτες τη γιαγιά, τη μητέρα μου και όλες τις Λευκαδίτισσες νοικοκυρές που χρησιμοποιούσαν αποκλειστικά, για πρώτες ύλες, απλά, εποχικά και αγνά προϊόντα που τους έδινε η γη και η θάλασσα και με έξυπνους και γευστικούς συνδυασμούς κατόρθωναν να δημιουργήσουν λιτά αλλά απόλυτα γευστικά και θρεπτικά πιάτα και κολατσιά που σήμερα η σύγχρονη γαστρονομία τα έχει ονομάσει… gourmet.
Μεγαλώνοντας έγινα κι εγώ μέλος αυτού του εργαστηρίου και σεβόμενη απόλυτα την παράδοση της Λευκαδίτικης κουζίνας, και βασιζόμενη σε αυτά τα ίδια προϊόντα που η λευκαδίτικη γη μας προσφέρει απλόχερα, έκανα τους δικούς μου γευστικούς συνδυασμούς και πειραματισμούς, σε μια προσπάθεια μου να φέρω τη λευκαδίτικη κουζίνας του χτες στο σήμερα.
Για χρόνια διατηρούσα στη Νικιάνα, ένα όμορφο τουριστικό θέρετρο της ανατολικής Λευκάδας, παραδοσιακή ταβέρνα, όπου είχα την αποκλειστική ευθύνη και φροντίδα για την προετοιμασία και παρασκευή παραδοσιακών λευκαδίτικων συνταγών.
Σήμερα διατηρώ το “Μπακάλικο με τα καλούδια” ένα όμορφο χώρο με παραδοσιακά προϊόντα γέυσης από τη Λευκάδα και άλλες περιοχές, στο οποίο μπορείτε να δοκιμάσετε χειροποίητες γλυκές και αλμυρές πίτες και ψωμί.
Από το 2012 και για περίπου τρία χρόνια πήρα μέρος στο My Lefkada Chef (παραγωγή My Lefkada και συμπαρουσιάστρια τη Θεοδώρα Μανωλίτση), μια διαδικτυακή σειρά μαγειρικής όπου μαγείρευα και διέδιδα στο ευρύ κοινό, όλες οι νοστιμιές της λευκαδίτικης γης, αλλά και τα έθιμα και τις παραδόσεις που σχετίζονται με τη γαστρονομία του τόπου μου. Πολλά από τα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν σε πανέμορφες τοποθεσίες του νησιού. Μέσω της σειράς αυτής η λευκαδίτικη κουζίνα και τα μυστικά της έγιναν ευρέως γνωστά.
“Οι παραδοσιακές συνταγές της Λευκάδας αντικατοπτρίζουν τον τρόπο ζωής των ανθρώπων της πατρίδας μας αφού γεννήθηκαν μέσα από την προσπάθεια να καλύψουν τις διατροφικές τους ανάγκες με μόνο σύμμαχο τα προϊόντα που παρήγαγε η φύση της Λευκάδας. Για παράδειγμα το «Σοφιγάδο» που σήμερα το κατηγοριοποιούν στην gourmet κουζίνα γεννήθηκε από την έλλειψη της πατάτας έτσι οι γυναίκες μαγείρευαν το κρέας συνοδευμένο με κυδώνια ρίχνοντας τους μέσα σιρόπι από κρασί που το ονομάζουν «Πετιμέζι» για να σπάσει η πικράδα των κυδωνιών. Το ίδιο ισχύει και για το «Σαβόρο» που φτιάχνεται από μικρά ψάρια τα οποία αφού τα τηγανίσουμε και τα αλατίσουμε τα βάζουμε σε ένα σκεύος και τα σκεπάζουμε με μια σάλτσα από ξύδι και σκόρδο, σταφίδες και άλλα αρωματικά έτσι τα ψάρια μπορούν να διατηρηθούν αρκετές μέρες χωρίς να αλλοιωθούν. Το «Σαβόρο» λοιπόν ήταν η λύση στο πρόβλημα της έλλειψης ψυγείων τα πιο παλιά χρόνια.”
Είμαι η Όλγα Μανωλίτση και θα σας ξεναγήσω στις γεύσεις του νησιού μου.