Χρόνης Αηδονίδης:
Συμπληρώνονται τρεις μήνες (από τις 23 Οκτωβρίου 2023), που ο κορυφαίος μουσικός και τραγουδιστής της θρακιώτικης παραδοσιακής μουσικής Χρόνης Αηδονίδης τραγουδά στη γειτονιά των Αγγέλων!
Ο Χρόνης Αηδονίδης δεν λειτούργησε σαν επαγγελματίας αλλά σαν ερασιτέχνης με ιδιαίτερη αγάπη σ’ αυτό που έκανε και μάλιστα ως επί το πλείστον αφιλοκερδώς. Άνθρωπος πολύ δοτικός και σεμνός σε όλη του τη ζωή και στις σχέσεις του με τον κόσμο.
Αν και ήταν γνωστός ως καταξιωμένος τραγουδιστής έδινε ιδιαίτερη βαρύτητα στη διδασκαλία. Χαρακτηριστικά έλεγε ότι ο μουσικός, ο οργανοπαίχτης και ο τραγουδιστής έχουν ημερομηνία λήξης ενώ ο δάσκαλος δεν έχει γιατί διαιωνίζεται μέσα από τους μαθητές του…
Δίδαξε εκατοντάδες νέους μαθητές μέσα από πολιτιστικούς φορείς και χορωδίες. Διαμόρφωσε αυτό το αρχέγονο παραδοσιακό τραγούδι της Θράκης με τη λύρα, τη γκάιντα και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του. Του έδωσε ένα βυζαντινό ύφος και χρώμα επειδή ο ίδιος κατείχε τη βυζαντινή μουσική. Αυτό ήταν και το χαρακτηριστικότερο σημείο της προσφοράς του στη διαμόρφωση του παραδοσιακού μας τραγουδιού σαν βυζαντινό τροπάρι.
Τιμήθηκε σε κορυφαίες εκδηλώσεις («μιλένιουμ», Τελετή Λήξης της Ολυμπιάδας). Έλαβε κορυφαίες βραβεύσεις όπως η απονομή του οφίκιου του «Άρχοντος Υμνωδού της Αγίας Του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας» από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, από πάρα πολλές Μητροπόλεις, ενώ βραβεύτηκε και από δύο Προέδρους της Δημοκρατίας.
Η συνήθης φράση που έλεγε κάθε φορά που τον βραβεύαν ήταν ότι «τα συγχαρητήρια ανήκουν στην παράδοση όχι σ’ εμένα». Αυτό που ακουγόταν κλισέ για τον ίδιο ήταν κάτι που έβγαινε από την ψυχή του.
Η ταπεινοφροσύνη του φαίνεται και από το γεγονός ότι ο ίδιος έγραψε πάρα πολλά τραγούδια -στίχους και μουσική- τα οποία αφομοιώθηκαν μέσα στη θρακιώτικη παράδοση και ποτέ στους δίσκους του δεν έβαλε το δικό του όνομα σαν δημιουργός. Πάντοτε σε όλους τους δίσκους έγραφε ότι τα τραγούδια είναι παραδοσιακά και ανήκουν στον ελληνικό λαό. Ακόμη κι εκείνα που όλοι ξέραμε ότι είναι δικά του, «Βασίλεψε ο Αυγερινός»», «Φίλοι ’μ Καλωσορίσατε» και πολλά άλλα εντάχθηκαν στη μουσική μας παράδοση γιατί έφεραν ακριβώς τον ήχο, το χρώμα και τους ρυθμούς της. Ουδέποτε έβαλε το όνομά του για να πάρει πνευματικά δικαιώματα ή οτιδήποτε άλλο».
Λόγω του ότι γνώριζε τη βυζαντινή μουσική είχε αδυναμία στα τραγούδια της Ανατολικής Θράκης και ειδικά στα τραγούδια της τάβλας, τα αργά που έδειχναν και το ποιόν του τραγουδιστή στα οποία έδινε μία ξεχωριστή ερμηνεία.
Προσωπικά τον γνώρισα από την παρουσία του στα κορυφαία φεστιβάλ δημοτικού τραγουδιού στο Δρυμώνα της Λευκάδας. Μια προσωπικότητα γεμάτη φως. Όπως το έργο του και η προσφορά του! Αν και κορυφαίος, ένας απλός και ιδιαίτερα ζεστός άνθρωπος ανάμεσά μας. Μια παρουσία που λάμπρυνε τη Λευκάδα μας!
Μια παρουσία και μια προσωπικότητα ΑΘΑΝΑΤΗ!
Χρ. Γιάννης Φουρλάνος
Δάσκαλος – Θεολόγος.