Η πίτα αυτή έχει ιστορία και είναι ένα έθιμο που καλύπτει ακόμα και τώρα πολλές ανάγκες. Την Πρωτοχρονιά τη λένε Βασιλόπιτα, στους γάμους τη λένε γαμόπιτα, στα βαφτίσια τη λένε λαδόπιτα και στις κηδείες τη λένε συχώριο.
Υλικά
- 2 κούπες μεγάλες ελαιόλαδο
- 2 κούπες νερό
- 1 κούπα ζάχαρη
- Μισή κούπα μέλι
- 1 κσ. Κανελογαρύφαλλα
- ½ κούπα σουσάμι
- Μισή κούπα αμύγδαλα ξεφλουδισμένα για το στόλισμα
- Αλεύρι για όλες τις χρήσεις
Εκτέλεση
- Βράζουμε το νερό με τη ζάχαρη για περίπου 6 λεπτά και ρίχνουμε το μέλι.
- Το κατεβάζουμε από τη φωτιά και το κρατάμε ζεστό
- Σε μια κατσαρόλα λίγο φαρδιά βάζουμε το ελαιόλαδο να κάψει καλά
- Όταν δούμε ότι αχνίζει ρίχνουμε το αλεύρι λίγο-λίγο
- Ψήνουμε το μείγμα για λίγο μέχρι να σκουρύνει (η φωτιά μας θα είναι μέτρια)
- Όταν το μείγμα αρχίσει να παίρνει λίγο χρώμα ρίχνουμε το σιρόπι σταδιακά και ανακατεύουμε συνεχώς
- Στην αρχή φαίνεται ότι κολλάει. Θα πάρει όλο το σιρόπι και ψήνουμε το μείγμα του χαλβά για 6-8 λεπτά
- Θα δούμε ότι ξεκολλάει από τα τοιχώματα της κατσαρόλας και είναι έτοιμο
- Έχουμε το ταψί πασπαλισμένο με σουσάμι και αδειάζουμε το χαλβά
- Πασπαλίζουμε και από πάνω με σουσάμι και χαράζουμε μπακλαβαδωτά την πίτα και σε κάθε κομμάτι τοποθετούμε ένα αμύγδαλο και το πιέζουμε καλά
- Τώρα με ένα λαδόχαρτο ισιώνουμε την πίτα και την ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180Ο C στις αντιστάσεις
- Την τοποθετούμε στην κάτω σχάρα γιατί ψήνεται καλύτερα και την αφήνουμε για περίπου 50-60 λεπτά
- Όταν τη βγάλουμε την κόβουμε χλιαρή γιατί όταν κρυώσει και είναι ξεροψημένη τρίβεται
Το παρόν περιεχόμενο αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία της Όλγας Μανωλίτση και είναι μέρος του προς δημοσίευση βιβλίου της. Οποιαδήποτε αντιγραφή ή αναδημοσίευση απαγορεύεται χωρίς γραπτή άδεια της συγγραφέα.
Άλλες συνταγές μαγειρικής
Διαβάστε όλες μας τις συνταγές με την κυρία Μανωλίτση εδώ
Σχετικά με την Όλγα Μανωλίτση
Είμαι η Όλγα Μανωλιτση. Είμαι Λευκαδίτισσα.
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στους Πηγαδισάνους, ένα πανέμορφο αμφιθεατρικό χωριό της κεντρικής Λευκάδας, που βλέπει στον κάμπο της Καρυάς και στο δάσος των Σκάρων, ένα από τα πιο σπάνια δρυoδάση της Ελλάδας.
Από πολύ μικρή ηλικία με συνέπαιρναν τα χρώματα και τα αρώματα της φύσης. Η αγαπημένη μου συνήθεια να συλλέγω βότανα και μυρωδικά με έβαλε νωρίς σε πειραματισμούς με τις ιδιότητες και τις χρήσεις τους, ρωτώντας και παρατηρώντας.
Η μαγειρική για μένα αποτέλεσε ένα φανταστικό εργαστήρι , με πρωτεργάτες τη γιαγιά, τη μητέρα μου και όλες τις Λευκαδίτισσες νοικοκυρές που χρησιμοποιούσαν αποκλειστικά, για πρώτες ύλες, απλά, εποχικά και αγνά προϊόντα που τους έδινε η γη και η θάλασσα και με έξυπνους και γευστικούς συνδυασμούς κατόρθωναν να δημιουργήσουν λιτά αλλά απόλυτα γευστικά και θρεπτικά πιάτα και κολατσιά που σήμερα η σύγχρονη γαστρονομία τα έχει ονομάσει… gourmet.
Μεγαλώνοντας έγινα κι εγώ μέλος αυτού του εργαστηρίου και σεβόμενη απόλυτα την παράδοση της Λευκαδίτικης κουζίνας, και βασιζόμενη σε αυτά τα ίδια προϊόντα που η λευκαδίτικη γη μας προσφέρει απλόχερα, έκανα τους δικούς μου γευστικούς συνδυασμούς και πειραματισμούς, σε μια προσπάθεια μου να φέρω τη λευκαδίτικη κουζίνας του χτες στο σήμερα.
Για χρόνια διατηρούσα στη Νικιάνα, ένα όμορφο τουριστικό θέρετρο της ανατολικής Λευκάδας, παραδοσιακή ταβέρνα, όπου είχα την αποκλειστική ευθύνη και φροντίδα για την προετοιμασία και παρασκευή παραδοσιακών λευκαδίτικων συνταγών.
Σήμερα διατηρώ το “Μπακάλικο με τα καλούδια” ένα όμορφο χώρο με παραδοσιακά προϊόντα γέυσης από τη Λευκάδα και άλλες περιοχές, στο οποίο μπορείτε να δοκιμάσετε χειροποίητες γλυκές και αλμυρές πίτες και ψωμί.
Από το 2012 και για περίπου τρία χρόνια πήρα μέρος στο My Lefkada Chef (παραγωγή My Lefkada και συμπαρουσιάστρια τη Θεοδώρα Μανωλίτση), μια διαδικτυακή σειρά μαγειρικής όπου μαγείρευα και διέδιδα στο ευρύ κοινό, όλες οι νοστιμιές της λευκαδίτικης γης, αλλά και τα έθιμα και τις παραδόσεις που σχετίζονται με τη γαστρονομία του τόπου μου. Πολλά από τα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν σε πανέμορφες τοποθεσίες του νησιού. Μέσω της σειράς αυτής η λευκαδίτικη κουζίνα και τα μυστικά της έγιναν ευρέως γνωστά.
“Οι παραδοσιακές συνταγές της Λευκάδας αντικατοπτρίζουν τον τρόπο ζωής των ανθρώπων της πατρίδας μας αφού γεννήθηκαν μέσα από την προσπάθεια να καλύψουν τις διατροφικές τους ανάγκες με μόνο σύμμαχο τα προϊόντα που παρήγαγε η φύση της Λευκάδας. Για παράδειγμα το «Σοφιγάδο» που σήμερα το κατηγοριοποιούν στην gourmet κουζίνα γεννήθηκε από την έλλειψη της πατάτας έτσι οι γυναίκες μαγείρευαν το κρέας συνοδευμένο με κυδώνια ρίχνοντας τους μέσα σιρόπι από κρασί που το ονομάζουν «Πετιμέζι» για να σπάσει η πικράδα των κυδωνιών. Το ίδιο ισχύει και για το «Σαβόρο» που φτιάχνεται από μικρά ψάρια τα οποία αφού τα τηγανίσουμε και τα αλατίσουμε τα βάζουμε σε ένα σκεύος και τα σκεπάζουμε με μια σάλτσα από ξύδι και σκόρδο, σταφίδες και άλλα αρωματικά έτσι τα ψάρια μπορούν να διατηρηθούν αρκετές μέρες χωρίς να αλλοιωθούν. Το «Σαβόρο» λοιπόν ήταν η λύση στο πρόβλημα της έλλειψης ψυγείων τα πιο παλιά χρόνια.”
Είμαι η Όλγα Μανωλίτση και θα σας ξεναγήσω στις γεύσεις του νησιού μου.