Για το «χάπι του βιασμού», με αφορμή την υπόθεση του βιασμού της 24χρονης στη Θεσσαλονίκη, μίλησε σήμερα ο καθηγητής φαρμακολογίας, Ευάγγελος Μανωλόπουλος.
Σύμφωνα με όσα ανέφερε ο καθηγητής, μιλώντας το πρωί της Κυριακής στον ΣΚΑΪ, ένα εκ των δυο χαπιών που προκαλούν νάρκωση ( το γ-υδροξυβουτυρικό οξύ) είναι τόσο επικίνδυνο που μπορεί να προκαλέσει μέχρι και θάνατο.«Όποιος το χρησιμοποιεί θα πρέπει να ελέγχεται όχι μόνο για την εγκληματική πράξη του βιασμού, αλλά και για απόπειρα ανθρωποκτονίας», υπογράμμισε.
Ο κ. Μανωλόπουλος τόνισε ωστόσο ότι μπορεί να ανιχνευτεί για λίγα 24ωρα στα ούρα, για κάποιες ώρες στο αίμα αλλά και εβδομάδες μετά στο τριχωτό της κεφαλής .
Όπως είπε, προκαλεί καταστολή, χαλάρωση των αντιστάσεων αλλά και απώλεια μνήμης. «Συνήθως μπορεί να έρθουν κάποιες εικόνες στο άτομο, αλλά το διάστημα αυτό παραμένει σκοτεινό», ανέφερε συγκεκριμένα.
«Είναι άχρωμο άοσμο άγευστο, σε 20 λεπτά ξεκινά η δράση του και ανάλογα με την δόση μπορεί να κρατήσει από 3 έως και 8 ώρες», πρόσθεσε.
Ο ίδιος επεσήμανε μάλιστα πως το ένα χάπι είναι ισχυρό υπνωτικό και μπορεί να συνταγογραφηθεί πολύ σπάνια σε περιπτώσεις ισχυρής αϋπνίας, ενώ το άλλο έχει αποσυρθεί με αυτό να σημαίνει πως αντλείται από παράνομα κανάλια μέσω ίντερνετ.
Βιογραφικό Ευάγγελου Μανωλόπουλου
Ο Δρ. Ευάγγελος Μανωλόπουλος είναι Καθηγητής Φαρμακολογίας, Φαρμακογονιδιωματικής και Ιατρικής Ακριβείας και Διευθυντής του Εργαστηρίου Φαρμακολογίας του Ιατρικού Τμήματος του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης (ΔΠΘ) στην Αλεξανδρούπολη και του Τμήματος Κλινικής Φαρμακολογίας του Ακαδημαϊκού Γενικού Νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης.
Έλαβε το διδακτορικό του στη Φαρμακολογία από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Πάτρας το 1991. Μεταξύ 1992 και 1995 πραγματοποίησε μεταδιδακτορική έρευνα στο Milwaukee Clinical Campus του Πανεπιστημίου του Ουισκόνσιν στις ΗΠΑ. Στη συνέχεια εργάστηκε για 3 χρόνια (1995-98) στην Ιατρική Σχολή του Καθολικού Πανεπιστημίου της Λουβαίνης του Βελγίου.
Από το 1998 ο Δρ. Μανωλόπουλος είναι μέλος ΔΕΠ της Ιατρικής Θράκης. Από το 2001 έχει αναπτύξει και διδάσκει ένα μάθημα Φαρμακογενετικής, ένα από τα πρώτα που εισήχθησαν σε προπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών Ιατρικής Σχολής παγκοσμίως.
Έχει συγγράψει περισσότερες από 115 δημοσιεύσεις που έχουν λάβει περισσότερες από 2900 αναφορές (H 30), συμπεριλαμβανομένου ενός στο New England Journal of Medicine ως κύριος συγγραφέας (NEJM 369: 2304, 2013).
Τα τρέχοντα επιστημονικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν βασική έρευνα και κλινικές εφαρμογές της φαρμακογονιδιωματικής και επιγενετικής σε φάρμακα που χρησιμοποιούνται σε αντιπηκτική θεραπεία, διαβήτη,
ογκολογία και ψυχιατρικές ασθένειες. Επιπλέον, έχει μακροχρόνιο ενδιαφέρον για τη φυσιολογία των ενδοθηλιακών κυττάρων και την αθηροσκλήρωση.
Διευθύνει το Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών του ΔΠΘ “Κλινική Φαρμακολογία και Θεραπευτική” καθώς
και την Επιτροπή Ερευνας του Ιατρικού Τμήματος.
Είναι Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Βασικής και Κλινικής Φαρμακολογίας από το 2017. Είναι επίσης εκλεγμένος Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Φαρμακογονιδιωματικής και Εξατομικευμένης Θεραπείας (ESPT) ενω συμμετέχει και στο ΔΣ της Ευρωπαϊκής Ένωσης Κλινικής Φαρμακολογίας (EACPT)