Επειδή ο τίτλος του κειμένου μπορεί να προκαλέσει σύγχυση διευκρινίζω ότι το γραφικό ορεινό χωριό της Λευκάδας Άγιος Ηλίας (Άι Λιος) έχει ως πολιούχο την Αγία Παρασκευή. Προς τιμήν της υπάρχει ένα γραφικό ξωκκλήσι το οποίο φύση και ανθρώπινο μεράκι το προίκισαν ιδιαίτερα.
Ανεβαίνοντας κανείς από τον Άγιο Ηλία προς την Εγκλουβή, συναντά το γραφικό Ναό της Αγίας Παρασκευής. Η ίδια η φύση είναι σαν να έκανε το φυσικό περιβάλλον δώρο στην Αγία, αφού διακόπτει για λίγο την ορεινή διαδρομή και δημιουργεί μια «όαση».
Μέσα σ’ αυτή την όαση, «χάρμα ιδέσθαι» αφού η Αγία θεωρείται προστάτης των ματιών, βρίσκεται όπως αναφέραμε ο ναός της Αγίας και πίσω από το ναό αυτό παρεκκλήσι του Αγίου Παντελεήμονα.
Πριν φτάσει ο επισκέπτης αξίζει τον κόπο να σταθεί στο καμπαναριό του ναού και να αγναντέψει. Όλο το Ιόνιο μπροστά του, το χωριό Άγιος Ηλίας σαν αετοράχη μπροστά στα μάτια του, ο ναός, το ορεινό τοπίο, τα δέντρα, τα κοπάδια με τους βουκολικούς ήχους και τα αρώματα της φύσης.
Εκεί τιμήσαμε την Αγία Παρασκευή και πανηγυρίσαμε σήμερα. Ένας άξιος Λευκαδίτης ιερέας – εκπαιδευτικός, λειτουργός στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας τέλεσε τη Θεία Λειτουργία.
Ο κόσμος όπως κάθε χρόνο ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα και γέμισε το Ναό και τον περιβάλλοντα χώρο.
Μια όμορφη εικόνα ήταν η παρουσία των παιδιών στη Θεία Λειτουργία, όπου εν χορώ απήγγειλαν το «Πάτερ ημών».
Ακολούθησε πλούσιο κέρασμα από το Ναό στους πανηγυριώτες, όπου είχαμε την ευκαιρία να δούμε συγγενείς και φίλους.
Ήταν μια όμορφη μέρα που θύμισε τα παλιά έθιμα της Λευκάδας.
Και του χρόνου!
Χρ. Γιάννης Φουρλάνος
Δάσκαλος – Θεολόγος.